Vandaag ben ik op weg naar General Cepeda waar ik een week mag meeleven met een familie op een zelfvoorzienende ranch. Het dorpje bevind zich in de semi-woestijn in de noordelijke staat Coahuila in Mexico. Op het station van Saltillo zie ik meerdere mannen met cowboyhoeden, brede ceinturen, spijkerbroeken en cowboylaarzen in het straatbeeld. Twee mannen nodigen mij uit voor een praatje. De ene man Juan wil graag zijn Engels oefenen met mij. Onderweg wijst hij me op de vele fabrieken die we op de route passeren. Onder andere Chrysler heeft hier een fabriek waar honderden auto’s en vrachtwagens per dag worden geproduceerd. Hij en zijn vrouw werken in deze fabrieken. Het is de tweede keer deze week dat een Mexicaan me trots op de vestiging van grote bedrijven wijst. Eenmaal aangekomen in het dorpje wijst Jesus mij om uit te stappen. Bij zijn huis staat een grote pick up en hij wil mij naar de ranch brengen zodat ik niet mijn zware backpack hoef te dragen. Hoe tof is dit? Een man met sombrero brengt me  naar een ranch in een decor van een woestijnlandschap, ín een grote pick up. Het plaatje is compleet.

 

Bij aankomst op de ranch vraagt Bernardo me of ik water wil. Het is gebruikelijk om hier in de woestijn gasten bij binnenkomst water aan te bieden. Ik drink twee slokken en vervolgens gaan we naar buiten. Voor de donker invalt, wil hij de varkens voeren en koeien melken. Het is een waar paradijsje met vier koeien, vier varkens, twee paarden, twee geiten en wat kippen. De familie opa, oma, vader, moeder en twee kinderen wonen zelfvoorzienend. Het huis is gemaakt van natuurlijke lokale materialen. Het is in deze streken gebruikelijk om van de aarde handmatig je eigen bakstenen te maken door aarde en water in een mal te mengen. Op deze wijze is het huis gebouwd met de adobestenen. Even verderop is Bernardo bezig om een earthship te bouwen voor zijn gezin. Een mooie witte dome prijkt trots in het landschap. Een schitterende plek voor een droomhuis.

​

Na zonsondergang bereid opa een heerlijke Mexicaanse tapas voor mij, genaamd la botana. Onder het genot van een glaasje tequila eten we limoen met zout, sinaasappel met pikante kruiden, huisgemaakte worst en kaas en wat  ingemaakte groentes op azijn. De man houd van gezelschap en legt mij graag uit over Mexico en haar gebruiken en geschiedenis. Hij is erg geduldig als ik moeite heb om hem te volgen in het spaans. Wat heb ik een fijne plek getroffen!